μερική απασχόληση
Η ΕΡΕΥΝΑ - Καθημερινή Πολιτική και Οικονομική Εφημερίδα
Δήμος Καλαμπάκας
Ολοκληρώνονται τα προγράμματα μερικής απασχόλησης και Stage
Προβληματισμός στον Δήμο για το αν θα υπάρχει συνέχεια
Δήμος Καλαμπάκας
Του Βαγγέλη Γκιάτα
Λήγει σε λίγες ημέρες το πρόγραμμα μερικής απασχόλησης στον Δήμο Καλαμπάκας.
Δεκαοκτώ εργαζόμενοι μέσα από αυτό το πρόγραμμα όπως όλα δείχνουν θα μείνουν άνεργοι.
Μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκαθαριστεί αν το πρόγραμμα αυτό του Υπουργείου Εσωτερικών θα συνεχιστεί.
Έτσι πολλοί Δήμοι που έχουν λύσει αρκετά προβλήματα έλλειψης προσωπικού φαίνεται ότι θα αντιμετωπίσουν ξανά τέτοια προβλήματα.
Δυστυχώς όμως ακόμη ένα πρόγραμμα, εκπαίδευσης εργαζομένων βαίνει και αυτό στο τέλος του. Πρόκειται για το πρόγραμμα Stage όπου κάποιος νέος με το αιτιολογικό της απόκτησης εμπειρίας εξοικονομούσε και ένα μικρό ημερομίσθιο.
Βέβαια για το πρόγραμμα stage όλα δείχνουν ότι θα υπάρχει συνέχεια με νέα προκήρυξη. Το αρνητικό είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα οι νυν απασχολούμενοι δεν έχουν δικαίωμα να επαναπροσληφθούν.
Για το πρόγραμμα Stage οι μηνιαίες αποδοχές κυμαίνονταν μεταξύ 500 – 600 Ευρώ, καλύπτει μόνο ιατροφαρμακευτική ασφάλιση ενώ ο απασχολούμενος δεν δικαιούται ταμείο ανεργίας.
Για τους εργαζόμενους με μερική απασχόληση ο μισθός κυμαίνεται μεταξύ 450 – 500 Ευρώ καλύπτονται ιατροφαρμακευτικά και συνταξιοδοτικά ενώ δικαιούνται ταμείο ανεργίας για 12 μήνες με αποδοχές 450 Ευρώ τον μήνα.
Δεν ξέρω βέβαια αν στην σημερινή οικονομική κατάσταση με το πρόσχημα του ταμείου ανεργίας κάποιος εργαζόμενος δεν αισθάνεται δυσάρεστα όταν μένει στον δρόμο. Σίγουρα όμως υπάρχει χρονικό διάστημα 1 χρόνου για να ψάξει για μια νέα εργασία.
Την Τρίτη το βράδυ συνεδρίασε η δημοτική ομάδα του Βύρωνα Μπουτίνα και ένα εκ των θεμάτων συζήτησης ήταν η Μερική Απασχόληση και το Stage.
Ο Δήμος Καλαμπάκας προσπαθεί να βρει φόρμουλα ώστε οι περισσότεροι εκ των εργαζομένων αυτών να συνεχίσουν να απασχολούνται στον Δήμο.
Διάφορες δομές όπως η βιβλιοθήκη, το τουριστικό γραφείο κ.ά. οφείλουν την λειτουργία τους και αναβάθμιση στους εργαζόμενους της Μερικής Απασχόλησης και του προγράμματος Stage.
Από όλους τους συμβούλους εκφράστηκε η άποψη να γίνουν προσπάθειες ώστε να βρεθεί φόρμουλα να παραμείνουν ενεργές αυτές οι δομές.
Πάντως τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα και αν δεν υπάρχει λύση από την Κεντρική εξουσία εργαζόμενοι και φορείς θα πληγούν.
Η ΕΡΕΥΝΑ 30 Απριλίου 2009, αρ. φύλλου 15190, σελίδα 10
Το άρθρο έχει διαβαστεί 145 φορές.
Το άρθρο είναι αγαπημένο 0 αναγνωστών
Stage, Μερική Απασχόληση, ταμείο ανεργίας, σύμβαση ορισμένου χρόνου
Μήπως στην Ελλάδα εθελοτυφλούμε;
Μήπως είμαστε κατά βάθος συντηρητικοί
- ακόμη και οι προοδευτικοί-
και δεν το έχουμε καταλάβει ή δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε;
Για σκεφθείτε το λίγο.
Η κρίση είναι παγκόσμια
και πιθανότατα μόλις τώρα αρχίζουν
να διακρίνονται οι δυσμενείς επιπτώσεις στην Ελλάδα·
και έπεται φυσικά μακρά συνέχεια.
Οι ηγέτες των υπερδυνάμεων παίρνουν μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης,
η ΕΕ πασχίζει να συμφωνήσει,
αλλά όλοι συζητούν, διαλέγονται, προτείνουν.
Αντιθέτως, στην Ελλάδα δείχνουμε ότι όχι μόνον δεν συζητάμε,
αλλά και ότι ορισμένα θέματα είναι «ταμπού»,
όπως το συνταξιοδοτικό και η ευελιξία και η ασφάλεια στην εργασία.
Για το συνταξιοδοτικό υπάρχουν συγκεκριμένες συστάσεις,
παραινέσεις ακόμη και επιταγές από την ΕΕ και τους άλλους διεθνείς οργανισμούς.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχει προχωρήσει πρόσφατα σε μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό,
αλλά ένα ένα τα ασφαλιστικά ταμεία
δηλώνουν αδυναμία να εκπληρώσουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους.
Τούτο, εκτός των άλλων, δημιουργεί ανασφάλειες στους εργαζομένους,
οι οποίοι σπεύδουν να υποβάλουν αιτήσεις για συνταξιοδότηση νωρίτερα από ό,τι σκόπευαν,
ασκώντας έτσι άθελά τους περισσότερες ακόμη πιέσεις στα ασφαλιστικά ταμεία.
Υπάρχει όντως πρόβλημα
- τώρα και για τα αμέσως προσεχή χρόνια-,
αλλά στην Ελλάδα προτιμούμε να ανακυκλώνουμε τις προβλέψεις για το τι θα συμβεί το 2050,
οπότε ξεχνάμε το σήμερα.
Με δυο λόγια, υπάρχει το πρόβλημα,
αλλά κανείς δεν τολμά να πει ξεκάθαρα ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα δεν είναι ανταποδοτικό,
ότι η εισφοροδιαφυγή υπερβαίνει τις καταβολές των εισφορών,
ότι η αδήλωτη εργασία,
πέραν της ανήθικης πλευράς της,
αφαιρεί πόρους από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Επίσης, κανείς δεν τολμά να πει ξεκάθαρα ότι
οι συντάξεις δεν μπορούν σε μια ευνομούμενη κοινωνία να είναι ίδιες για όλους.
Την ίδια σύνταξη πρέπει να παίρνει ο πολίτης χωρίς κανέναν άλλον πόρο
με εκείνη που παίρνει ένας άλλος πολίτης με μεγάλη περιουσία,
η οποία του αποδίδει πολλαπλάσια έσοδα από τη σύνταξη;
Εθελοτυφλούμε επίσης και στα θέματα ευελιξίας με ασφάλεια στην εργασία.
Κατ΄ αρχάς,
ενώ η ΕΕ αναφέρεται στην ευελιξία της εργασίας με ασφάλεια,
εμείς μιλάμε μόνον για ευελιξία,
υπεραπλουστεύοντας τα πράγματα.
Δεν θέλουμε να συζητήσουμε για μερική απασχόληση
(ενώ πολλοί εργαζόμενοι θα την ήθελαν),
δεν συζητάμε για τη διά βίου μάθηση,
αρνούμαστε να παραδεχθούμε ότι
ορισμένες επιχειρήσεις προχωρούν σε πρόωρες συνταξιοδοτήσεις
στέλνοντας τους εργαζομένους
- με την ανοχή τους-
στον ΟΑΕΔ,
για να πληρώνουμε εμείς οι υπόλοιποι, κτλ.
Για να είμαστε ειλικρινείς,
δεν έχει και πολλή σημασία εάν συμφωνείτε με τα ανωτέρω.
Σημασία έχει ότι πρέπει να συζητηθούν.